We zijn veilig aangekomen in Madang, Papoea Nieuw Guinea. Na 2 korte vluchten van allebei ongeveer 1,5 uur kwamen we aan op het vliegveld. We werden opgewacht door de cursus directeur die ons met een truck ophaalde. Groot feest voor David, want wat is er nou leuker dan met een truck mee te mogen? De kids hadden wel blauwe kontjes door de enorme gaten in de weg. Nou ja; weg… zandpaden met modderpoelen en grote gaten dus. Maar het was dus wel een avontuur voor hen.
Eenmaal op het cursus centrum werden we warm (!) ontvangen door de staf en studenten die er al waren.
De eerste dagen zijn we vooral bezig geweest met acclimatiseren, ook al waren we al enigsinds aan de hitte gewend in Cairns, hier is het nog een tandje erbij.
Het is hier heet en klam. Zelfs als we muisstil op onze stoel zitten tijdens de les, breekt het zweet ons uit. En dat is dus niet vanwege de lesstof, maar door de temperatuur hier! `s Nachts koelt het wel iets af en gelukkig staan alle ramen open. We hoeven geen wekker te zetten, want door alle vogels worden we vanzelf rond half 6 wakker gefloten!
We hebben een vol en schools studieprogramma, maar de lessen zijn interessant. En… we hebben al een lied in het Tok Pisin geleerd; dat is de (handels)taal die gebruikt wordt in Papoea Nieuw Guinea. Wij krijgen bijna dagelijks les van een PNG-er om Tok Pisin te leren.
Gisteren stond ook zwemmen op het studie programma, omdat een goede conditie belangrijk is hier in PNG! We hebben 1 mijl (1,6 km) gezwommen en genoten van de warme zee, het koraal en de vissen die onder ons zwommen. Volgende week gaan we ook trektochten doen als onderdeel van het studieprogramma.
Ik (Margret) vind het heerlijk om niet zelf te hoeven wassen voor 6 personen en ook geen eten te hoeven koken. Stukje luxe waar ik bewust van probeer te genieten.
David heeft 4 klasgenoten (ja, niet voor te stellen in Nederland!) die een stukje ouder zijn dan hij is. Hij heeft een lieve juf en tot nog toe gaat hij blij naar zijn schoolklas. Hij is ook al begonnen met Tok Pisin lessen. Elke ochtend wordt de Papoea Nieuw Guinese vlag gehesen.
De meiden gaan naar de nursery. Dat is even wennen, vooral voor Rania. We hopen dat zij ook snel haar plekje vind. Talitha weet al hoe ze de oppasdames in het Tok Pisin moet noemen. Ilja slaapt heerlijk in een bilum; dat is een tas waar de Papoea Nieuw Guinese bevolking alles in vervoert; eten, drinken, en dus ook babys!